|
Początkowo siedziba Ośrodka mieściła się w byłej Poradni Rejonowej przy ulicy Dworcowej 12. Tam też, na drugim piętrze, mieścił się Dom Dziennego Pobytu. Dla ludzi starszych czy niepełnosprawnych nie była to odpowiednia lokalizacja. Na początku 1991 r. siedzibę Ośrodka przeniesiono do kamienicy przy ul. Katowickiej 35. Zaadaptowano budynek, urządzając zarówno pomieszczenia biurowe, jak i Dom Dziennego Pobytu. Zadania stojące w tamtym czasie przed pomocą społeczną koncentrowały się głównie na wypłacaniu zasiłków okresowych i celowych oraz pomocy udzielanej seniorom w dziennych ośrodkach wsparcia. W krótkim okresie czasu działalność Ośrodka została poszerzona o pomoc dla osób odbywających zasadniczą służbę wojskową i ich rodzin. Podstawowym aktem prawnym regulującym sprawy pomocy społecznej była od samego początku ustawa o pomocy społecznej, początkowo licząca 26 artykułów. Zupełnie inny był też przekrój korzystających z Ośrodka. Na pierwsze miejsce wysuwały się osoby starsze i niepełnosprawne, potem rodziny młodsze. Ze świadczeń korzystało 2 190 rodzin (głównie z pomocy mieszkaniowej). 260 korzystało z zasiłków okresowych, 930 z zasiłków wypłacanych w ramach zadań własnych gminy.  | |  | |
Uroczystość otwarcia Domu Złotej Jesieni |
W 1993 r., z myślą o ludziach starszych i niepełnosprawnych, postanowiono sfinalizować istniejący już wcześniej projekt stworzenia w Świętochłowicach Domu Złotej Jesieni. Nierealne jednak - ze względów finansowych - było dokończenie rozpoczętej w latach 80. budowy domu przy ul. Bieszczadzkiej. Na nową placówkę przeznaczono wykupiony przez gminę od przedsiębiorstwa Prinżbud budynek przy ul. Imieli w Lipinach. 10 kwietnia 1994 roku został otwarty „Dom Złotej Jesieni”. Realizacja przedsięwzięcia stała się możliwa dzięki współdziałaniu wielu instytucji, a w szczególności Rady Miejskiej i Zarządu Miasta oraz Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Znaczną pomoc w urządzeniu i wyposażeniu Domu Ośrodek otrzymał od holenderskich przyjaciół z Heiloo, z którymi współpracował od roku 1991. Kolejnym, ważnym etapem w rozwoju instytucjonalnej pomocy społecznej było uruchomienie w 1997 r. Środowiskowego Domu Samopomocy przy ulicy Karpackiej 3. Finansowany jest on w całości z budżetu województwa. Środki na realizację tego przedsięwzięcia Ośrodek otrzymał z Ministerstwa Pracy i Spraw Socjalmych jako nagrodę w konkursie na program autorski. W ramach Środowiskowego Domu Samopomocy działają integracyjny dom dziennego pobytu, klub uczestnika i hostel. Dostrzegając ogromną wagę pomocy dzieciom Ośrodek nawiązał współpracę ze szkołami oraz powstającymi ochronkami przyparafialnymi. Ośrodek finansuje dożywianie dzieci i organizację wypoczynku wakacyjnego. Współdziałając z Powiatowym Urzędem Pracy oraz organizacjami pozarządowymi, Ośrodek Pomocy Społecznej pomaga bezrobotnym, niepełnosprawnym oraz seniorom w niwelowaniu konkretnych dysfunkcji życiowych, eliminowaniu poczucie izolacji i osamotnienia. W kwietniu 1995 r. Ośrodek Pomocy Społecznej przejął z Urzędu Miejskiego realizację przyznawania i wypłat dodatków mieszkaniowych. Zadanie to stanowi ogromne obciążenie finansowe budżetu gminnego. W ciągu tych kilku lat realizacji nastąpiło trzykrotne zwiększenie liczby świadczeniobiorców oraz dwukrotny wzrost zapotrzebowania na środki finansowe Ośrodka Pomocy Społecznej. W roku 1999 mocą tzw. ustawy kompetencyjnej Ośrodek przejął zadania powiatowego centrum pomocy rodzinie. Spowodowało to znaczne poszerzenie kompetencji i obowiązków Ośrodka, miedzy innymi dotyczących rodzin zastępczych, kierowania do domów pomocy społecznej oraz rehabilitacji społecznej osób niepełnosprawnych Od lipca 1999 r. zakres zadań Ośrodka Pomocy Społecznej został zwiększony o obsługę Miejskiego Zespołu ds. Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności. W roku 2000 weszła w życie kolejna nowelizacja ustawy o pomocy społecznej, a wraz z nią na Ośrodek zostały nałożone nowe zadania głównie dotyczące pomocy dzieciom. Znowelizowana ustawa obniżyłą znacznie kryterium dochodowe osób ubiegających się o świadczenia. Mimo tego liczba podopiecznych nie zmalała, a wręcz przeciwnie - wzrosła. Ze świadczeń pomocy społecznej i różnorodnych form usług korzysta w mieście ok. 4700 rodzin. Przyczyniły się do tego nowe zadania - doszły nowe środowiska nie kojarzące się już wyłącznie z ubóstwem i patologią, lecz raczej z biedą społeczną, niepełnosprawnością oraz sytuacjami losowymi rodzin i bezrobociem.
|
